معرفی کتاب «مردی در تبعید ابدی» نوشته نادر ابراهیمی
نادر ابراهیمی جزء انگشت شمار نویسندگانی است که برای من، هم آثارش دوست داشتنی اند و هم شخصیتش.
نثر کاملاً متفاوتی از دیگر نویسندگان معاصر
دارد، بسیار خوب می‌تواند فضای سوررئالیستی را به تصویر بکشد و تو را با
این فضا به آرامی همراه کند، کاری که از عهده بسیاری بر نمی آید.
هنر نویسنده، آن است که داستانی را خوب و پر
کشش آغاز کند، به همان خوبی ادامه دهد و به جا و پخته به پایان برساند و
ابراهیمی در نوشته‌هایش به خوبی از عهده این مهم بر می آید.
«مردی در تبعید ابدی» داستان زندگی "ملامحمد صدرای شیرازی" است به قلم و روایت «نادر ابراهیمی». هرچند که زندگینامه‌ها معمولاً کتاب‌های خواندنی‌ای به شمار نمی روند، ولی وقتی نویسنده ابراهیمی باشد و داستان، زندگی صدرالمتالهین، همه چیز متفاوت می شود.
داستان از کودکی محمد و با شیرین زبانی‌های یک کودک غیر معمول و فهمیده آغاز می شود.
شب بیدار ماندن‌های محمد خردسال و کلنجار رفتن با پدر، برای خواندن درس، دل گرفتگی‌های صدرای جوان از تنگ‌نظری‌های مردم زمانه و حتی بزرگان شهر، هجرتش از شیراز به اصفهان، رسیدن به آرزوی دیرینه اش و راهیابی به مجلس درس شیخ بهایی و میرفندرسکی و ملامحمد استرآبادی، رفتن به دربار شاه عباس صفوی، مجادله‌هایش با فلاسفه، تبعید به ناکجا آباد و پناه بردن به روستایی به نام کَهک و… رویدادهایی از زندگی این فیلسوف بزرگ است در قالب داستانی زیبا، روان و شیوا.
موضوع دیگری که کتاب را خواندنی تر می کند، گریز از رعایت ترتیب زمانی در بیان اتفاقات و رویدادها است.
اگر در جرگه علاقه‌مندان به فلسفه اید، قطعاً این کتاب، زندگینامهٔ جذابی خواهد بود از روزگار مردی که فلاسفه و بزرگانی چون شیخ بهایی، میرفندرسکی و ملا محمد استرآبادی او را در تاریخ فلسفه بی نظیر دانسته اند.
تمام مدتی که در کتاب غرقه بودم، آرزو می کردم ای کاش همان چند قسمت دست و پا شکسته، از سریال ملاصدرا را ندیده بودم تا مرغ خیال با فراغ بال می توانست پرواز کند تا هرجایی که نویسنده اجازه می دهد.
«مردی در تبعید ابدی»، همچون دیگر آثار تاریخی ابراهیمی، تاریخِ صرف نیست. تاریخیِ خواندنی و نوشیدنی است، با طعم‌های جان‌دار.
* منبع: خانه کتاب اشاوه
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* آمده بودم خلاصه در باب این کتاب بنویسم، دیدم این تمام حرف من است؛ از همان سطر اولش هم که:
"نادر ابراهیمی جزء انگشت شمار نویسندگانی است که برای من، هم آثارش دوست داشتنی اند و هم شخصیتش...!"
از میان داستان نویسان و ادبی نویسانشان البته...
